wtędy

kilka lat później. adela jest elegancko ubrana i wychodzi z synagogi, trzymając pod ramię męża, rabina, szanowanego i poważanego w społeczności. mężczyzna uśmiecha się do niej, a adel wydaje się spokojna, choć na jej twarzy widać cień dawnych zmartwień

narrator (z offu): zaczęła nowe życie. wyszła za mąż za rabina, którego szanowała i z którym dzieliła nadzieję na spokojne życie w zgodzie z tradycją i społecznością. sądziła, że zdoła zapomnieć o wszystkim, co było